De ‘2 days 1 night tour’ in Cheow Lan Lake

Ik had wel eens gezien dat er ook luxe floating bungalows zijn. Maar die komen direct met wat nadelen. Je moet zelf je vervoer regelen, de prijs is ook nog eens erg hoog en vaak zitten er geen excursies bij. Misschien heb je ze ook al voorbij zien komen, accommodaties zoals 500 Rai Floating Resort, Panvaree The Greenery en Panvaree Resort. Prachtige plaatsen, maar uiteindelijk ver boven het budget dat ik voorzien had.

Na heel wat mailen en lang zoeken kwam ik er achter dat Khao Sok Jungle Huts Resort ook floating bungalows aanbiedt met een eigen badkamer. Voor 300 baht per persoon meer dan de normale tour. Dat is dus € 16 extra voor ons tweetjes in totaal. Een no-brainer als je niet van gedeelde wc’s houdt. We boekten de nacht voor en de nacht na de excursie in het Khao Sok Jungle Huts Resort en regelden de tour met hen via de chat van Booking. Ik deed dit van tevoren, maar dit kan ook ter plaatse.

Bij het inchecken benadrukte de aardige mevrouw aan de receptie nog eens dat ik een goede keuze had gemaakt, en, we kregen de night safari vanavond zelfs gratis. Die night safari was zoiets wat ik normaal gesproken nooit zelf zou boeken, maar aangezien het we het toch kregen, wilde ik het wel eens proberen, ik was ook nog eens in een avontuurlijke stemming. En ik moet toegeven, het was een heel leuke ervaring! We zagen kikkers, spinnen, maar ook slangen en aapjes. Een paar foto’s kan je hier vinden.

Toen we de volgende ochtend ontbeten, spraken we twee Nederlanders die de tour net hadden gedaan. “Leuk”, was het oordeel, “maar wel heel erg primitief”. Een kamer die niet op slot kon, een gedeelde badkamer, al je spullen constant mee slepen (want geen slot op de kamer) en dan nog eens moeten zwemmen in een grot – met je paspoort en alles onbeheerd voor de grot. We kregen opnieuw een beetje schrik, maar, wij hadden wel een eigen badkamer geboekt. Komt goed dit.

We lieten onze backpacks in het hotel. In een kamer die op slot zou zitten. Ook onze paspoorten lieten we daar, in onze backpacks, we namen enkel een kopie mee. Wel staken we AirTags in de rugzakken, zo voelt het net ietsje veiliger.

Het hotel gaf ons waterschoenen. We hadden zelf ook waterschoenen bij, maar die van het hotel had veel meer reliëf op de zool. We namen verder een waterdichte tas (ocean pack van 20 liter), wat geld, hoofdlampen, zonnebrandcrème, insectenspray, een setje kleding, schoenen en zwemkleding mee. Het hotel gaf ons ook nog een kleiner, extra waterdicht tasje mee.

Na een stukje rijden stoppen we aan een winkelstraat waar we een half uur de tijd krijgen om iets te kopen. Water is voorzien tijdens de excursie, eten ook, dus we snappen niet zo goed wat we hier doen. Maar goed, voor de zekerheid kopen we maar wat te knabbelen, extra water en een blikje frisdrank.

Eenmaal op de parking van Cheow Lan Lake worden we in groepjes verdeeld. We eindigen met wat mensen uit andere busjes. Soms snap je niet hoe ze het doen, maar in Thailand komt het op de een of andere manier altijd goed. We vertrekken met onze nieuwe groep, de boot op. We varen een goed uur op het water met prachtige uitzichten. Ze worden ook steeds mooier. Het water is blauw en om ons heen zien we jungle en kalkstenen rotsen.

Niet primitief, wel van de wereld afgesloten

Dan zien we floating bungalows in de verte, zouden dit onze bungalows zijn? Nee, die zien er veel te luxe uit, dat zijn die dure bungalows. Huh, toch, we varen er naar toe! Die grijns op mijn gezicht krijg je er voorlopig niet meer af.

We meren aan en onze gids ‘Rookie Rookie’ begint te vertellen. “No signal. No GPS. No wi-fi. Nothing. Welcome to the jungle“. We krijgen allemaal een sleutel. -Woohoo, we hebben een slot!

Het voordeel van het slechtste verwachten is dat alles heel erg mee kan vallen. Dat is hier dus het geval. Toen ik de kamer opende, slaakte ik een vreugdekreet.

Dit ziet er mooi uit! Ja, oké, het zijn maar matrassen op de grond. Maar het zijn twee matrassen (één tweepersoons en één eenpersoonsmatras), mooi opgemaakt en er is zelfs ruimte in de kamer over. We hebben een aparte wc en een aparte douche. Een eigen balkonnetje met twee stoelen en een ligbed. Een ventilator en flesjes water. En een doorkijkluik. Oh, en een kajak! Exact waar ik naar verlangde. Niet primitief, wel van de wereld afgesloten.

Dag 1

We mogen direct aanschuiven bij de lunch. Een lekkere Thaise maaltijd staat op ons te wachten, water en koffie is inbegrepen. Frisdrank is apart te betalen.

Na de lunch duiken we allebei meteen het water in. Zo lekker warm! Helaas is het wel verplicht om zwemvesten aan te hebben, dat zal vast wel zijn redenen hebben.

Wij vinden het voordeel van het zwemvest en drijven gewoon even lekker in het water. De meeste mensen pakken hun kajak en gaan op ontdekkingstocht.

Eenmaal terug in de floating bungalow doe ik mijn iPhone open, heel automatisch ga ik naar Instagram. Geen internet. Oh, wat heerlijk dees. Die iPhone gaat enkel nog open om een videootje te maken.

Jungle trekking

Inmiddels hebben we gezien dat we in totaal met 2 groepen op het floating bungalow resort zitten. Maar het voelt helemaal niet druk aan.

We maken ons klaar om te vertrekken naar de jungle trekking. Met de boot meren we na een paar minuten aan bij een stuk jungle. Voordat we vertrokken, vroegen we aan de gids of we goede schoenen aan moesten, dat is echt niet nodig, zei Rookie Rookie.

Dan bleek dat we een (bijna droge) waterval op moesten klimmen. Het gezin met twee kinderen – de oudste nog geen 9 jaar denk ik, gaven het direct op en keerden terug. Het was behoorlijk klauteren, elkaar helpen en naar boven trekken, m’n goede schoenen waren hier goed van pas gekomen.

De gids maakte er wel wat leuks van, voerde een heel Lion King ritueel op en zorgde voor een grappige jungle beleving. De Tarzan swing kon natuurlijk niet ontbreken. De trekking zelf was niet zo bijzonder. Het was wel leuk om zo door de jungle te trekken en wat te klauteren. Hadden we dit met z’n tweeën gedaan, had één van ons allang opgegeven.

De avondsafari

Na de jungle trekking kroop iedereen weer in zijn floating bungalow. Wij sprongen direct onze kajak in. We kajakten naar een stukje jungle en bleven daar gewoon even stil liggen. We waren de enigen op het water.

Toen kwam de jungle een beetje tot leven. We zien neushoornvogels van boom naar boom vliegen, steeds weer opnieuw. Aapjes die door de bomen slingeren en allerlei geluiden die je doen beseffen dat je voor het regenwoud ligt. Wat. Is. De. Natuur. Toch. Prachtig. Spijtig dat we geen goede camera bij hebben en tegelijkertijd ook fijn. Want we kijken gewoon en we genieten.

De zon is bijna onder dus we besluiten terug te gaan. Wanneer we aanmeren zien we een boot vertrekken. Er wordt naar ons gezwaaid en we beseffen dat het onze groep is. Oeps, we hebben precies iets gemist. Soms zou het toch handig zijn om een planning op papier te krijgen in plaats van het – sorry – gebrekkige Engels te moeten verstaan. Maar blijkbaar waren we de enigen die dit niet hadden verstaan, our bad.

Op drie werkende Thai na, zijn we de enigen op het ‘resort’. We nemen allebei een Chang voor 80 baht (€ 2,20) per stuk en genieten van de prachtige zonsondergang. Wat een stilte en wat een luxe om dit samen zo mee te maken. Dit is geweldig.

’s Avonds op de floating bungalows

Het diner wordt klaar gezet en de boot met onze groep komt terug. We gaan bij de mensen zitten waar we tijdens de jungle trekking mee hebben gepraat. Ze vertellen over de avondsafari die ze hebben gedaan, ze hebben een paar aapjes gezien.

Ergens ben ik opgelucht. Het blijkt dat wij eigenlijk meer hebben gezien in onze kajak. Mijn fomo verdwijnt en ik geniet van het eten. Er is echt gigantisch veel eten en damn, wat is dit lekker. Ondertussen begint er een mooie, traditionele dans.

Het plaatje is perfect, we zitten op een idyllische plek in Thailand en beter kan het niet worden.

Na het eten gaan we gezellig wat naborrelen, denken we. Maar iedereen vertrekt na het diner naar zijn floating bungalow. We drinken dan samen nog maar wat Chang’s en besluiten die laatste op ons eigen balkonnetje te drinken. Daar genieten we nog eens extra van de sterrenhemel. Want wauw, het is van Mexico geleden dat we zoveel sterren zagen. Magnifiek, zoals ze het zo mooi in België zeggen.

Tijd om te slapen, want de ochtendsafari begint al vroeg.

Dat slapen blijkt niet zo evident te zijn. Het besef komt er dat je op een floating bungalow zit. Dat voelt dus als een boot. Ook al is het geen slecht weer, het water lijkt behoorlijk tekeer te gaan en dan is er ook nog die boot die constant tegen de bungalow aan tikt. Gelukkig ben ik wel voorbereid met oordopjes, maar een slaappilletje was nog beter geweest. Denis en ik wisselen elkaar af. Denis is urenlang wakker en valt in slaap tegen de tijd dat ik wakker word.

Ik word wakker rond 5:00. Ik ben even in de war, zitten we nog altijd in de floating bungalow? Ik doe het gordijn open en zie de ontelbare sterren. Ja hoor, ik ben nog op het meer. Het water is muisstil geworden. Geen beweging, geen geluid. De adrenaline begint weer, super irritant, ik ben moe maar ik wil de zonsopgang niet missen. Net voordat ik wil opstaan, rond zonsopgang, val ik weer even in slaap.

Dag 2

De ochtendsafari

Om 6:45 maak ik snel wat foto’s en filmpjes met m’n iPhone en dan staan we klaar voor de ochtendsafari. Met een slaperig gezicht varen we langs de jungle, op zoek naar dieren. We zien geen olifanten of andere, spectaculaire dieren.

Ik vraag me af waarom die luidruchtige motor van de longtailboot nog aan staat. Op foto’s zien die boten er leuk uit, maar pff, wat een pokkeherrie. Niet alleen hier, in heel Thailand hoor je die motoren zo hard.

Als ik een dier was en een heel regenwoud had, zou ik ver van die herriemakende motorboten gaan. Uiteindelijk lijken ze het te snappen en gaat de motor even uit.

We zien wat aapjes en dat was het. Een heel klein beetje teleurstellend, maar, het uitzicht is zo ontzettend mooi. Doordat het water zo stil is, heb je bijna perfecte reflecties.

Wat is het regenwoud toch zo prachtig en ik wil hier niet weg.

Eenmaal terug in de floating bungalows krijgen we nog een goed ontbijt en wordt ons gevraagd alles in te pakken.

Dat doen we en we nemen afscheid van onze mooie floating bungalow. Deze excursie die zo lang in mijn hoofd ‘primitief’ zou zijn, was zo ontzettend fijn. Ik had er gerust nog een paar nachten kunnen slapen.

De volgende keer zou ik sowieso voor de ‘3 days 2 nights tour’ gaan, geen twijfel mogelijk.

De bekende kalkrotsen van Cheow Lan Lake

We stappen de boot in en varen een heel stuk terug, richting de pier. We dachten even dat dit het einde was, maar gelukkig is dat niet zo.

We stoppen, stappen uit en blijken aan een grot te zitten. We hadden zelf hoofdlampen bij, maar dat was niet nodig, de gids deelde veel betere lampen uit. Het was leuk om door de grot te gaan, maar persoonlijk vond ik de buitenkant veel mooier. De kalkstenen rotsen zijn hier prachtig en het water is zo lekker stil.

In de grot moesten we trouwens niet zwemmen en qua schoenen zijn waterschoenen of sandalen ideaal. In de grot waren veel vleermuizen, wat wel tof was om van zo dichtbij te zien.

Voordat we terug in de boot stappen vraag ik Rookie Rookie naar de roze bulten op een tak. Slangeneieren.

Dan stoppen we aan een bekend stukje. Bekend van de foto’s. De drie kalkstenen, smalle rotsen in het water. Ik moet heel eerlijk zeggen, op die foto’s zijn ze veel mooier. Dat heeft er alles mee te maken dat de bekende foto’s op een goed uur zijn genomen, tijdens golden hour. Met dit harde daglicht en de vele bootjes die hier stoppen is het een pak minder idyllisch. Maar wel leuk om te zien en de rotsen zijn zeker heel mooi.

Het viewpoint

We varen terug naar de pier waar we worden opgewacht door minivans. Het is nog niet helemaal het einde, voordat ze ons naar het hotel brengen, we gaan nog naar het view point. We krijgen een bakje eten met Thaise rijst met groenten, Oreo koekjes en water. Na de picknick krijgen we tijd om naar het view point te wandelen.

Daar heb je een mooi uitzicht over het stuwmeer en de dam. Dan zie je pas echt dat het meer kunstmatig is. Het regenwoud zou maar liefst 160 miljoen jaar oud zijn, maar het meer is nog vrij nieuw.

Even een klein stukje geschiedenis. In de jaren 80 deed de Thaise overheid onderzoek naar hydro-elektriciteit en besloten de Pasaeng rivier af te dammen. Het resultaat is de Ratchaprapha Dam die je vanaf dit punt ziet liggen.

In 1987 overstroomde de vallei en dat is dus het ontstaan van Cheow Lan Lake. De vijf dorpen die toen werden geëvacueerd, liggen nog steeds op de bodem van het meer. Het meer is nu gemiddeld 40 meter diep, maar op sommige punten zelfs 90 meter.